Bahar yağmurları gibi
İçime işliyor sahipsizliğim.
Esen her rüzgar titretiyor yüreğimi
Bir mapusluk acısı ilişiyor bedenime.
Vursalar beni diyorum.
Alsalar son emaneti de
Acır mı canım...
Oysa,
Şimdi yaşama zamanı diyor içimdeki çocuk
Uzat ellerini, dokun gökkuşağının her rengine
Doldur içine içine...
Şimdi,
Gökyüzü tüm ihtişamıyla aydınlatacak yüreğimi
İliklerime kadar hissedeceğim güneşin en ateşli halini.
Sonra,
Belki sen görüneceksin bir serap gibi
Yokluğuna hasret gözlerime..
Dudaklarım senin ferahlığınla doyacak susuzluğa
Usulca yürüyüp gideceğiz seninle sonsuzluğa.
İstanbul, 26 Nisan 2010
Oktay PurhanKayıt Tarihi : 30.5.2010 18:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Purhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/30/sahipsizligim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!