Sahipsiz Yalnızlık Şiiri - Hürdoğan Aydoğdu

SAHİPSİZ YALNIZLIK

Tedavisiz bir yalnızlık içinde
Aşk olanaksız bir tutkuydu
Ele geçmezi yakalama çabası
Süresiz, derinliksiz, güvensiz
Olduğunca var olan
Ulaşılabilenin ateşleyemediği
Bir tutkusu ruhun
Yalnızlığın ödül olduğu yerde
Bırakıveriyor insanı
Anısız, iklimsiz ve bomboş
Yaşanmış ve yaşanacak her şeye
Gidilecek gemilerin yakıldığı noktada
Doğusu ve batısı yüreğin
Etkisizleştiği devirde
Bütün duygularım hüzün

Sahile mevzili lokantalar
Ve gece uzaktan gelen doğum çığlığı
Zordayım. Tam bu noktada işte
Ne yalnızlık sahipsiz
Ne üzüntüler
Amansız boşluk bile.
Ama ben, sokağa terk edilmiş acıyım
Buruk ve kimsesiz..

Haziran 2008 Ankara