...Sahipsiz Türkü Şiiri - Tolgahan Bostan

Kızıl karmaşam nüksetti...

İki gün, iki gece sürdü ağıtlar; gittiği kadar dönüşü gözlenenler zamanında...Buhranıma denk gelmişti, yolsuzluğuma...Sen bilemezsin...
Siz bilemezsiniz, düş gergefimde kızıl bir nakış oysa...

'Sadece üç dal kalmış gecede, tüttürülecek nota bırakılmamış, demmiş, hazanmış, kılıfmış ruhuma seviden kalma, seviden önce, seviden sonra... Gömülüşüme kadar yakınmış, toprakmış, kokuymuş, çıplaklığında titrettiği mummuş göz bebeğim içinde eriyen...'

Kızıl karmaşam nüksetti...

Oysa saç diplerinde beyaza hevesli hücrelerdi boyanan, gelecek zamana kurduğum cümlelerdi, nefessizliğinde bile hücrelerime yağan...

'Sadece üç yaşam kalmış geride, zahiri çokluklarmış akılda kalan. Ter kokusuna bulanmış dargınlıklarmış, sırt sırta bedenlerin yattığı gecede tüketilen... Sonra iklimsiz bir düşte belirmiş yol çizgileri, gitmeden önce duvar kağıtlarına sinen renkleri koklanmış ıssız bir dönüş ertesi..'

Kızıl karmaşam nüksetti...

Kalp kapakçıklarım dirildi beni anlatan sahipsiz bir türküde...