Sahipsiz sorular Şiiri - Demir Zengin

Neredesiniz ey sesler?
Siz de mi terkettiniz,
bu perişan yalnızlığa kim bulaştırdı beni?
Kim itti bu kadar hataya?
Kim sağ çıktı şu ecel savaşlardan?
Kanayan yansımalarda gördüğüm bu yüz mü benim?
Ben mi erken vardım,
siz mi geciktiniz Nuhun gemisine?
Geride mi kaldı,
nerede akan insan kalabalıkları?
Kendi ıssız adamda kendime bir sonsuzluk kurdum,
her şeyden bağımsız...
Eskisi gibi değil...
Bu düğümü kim çözecek?
Tüket,tüket,tüket...
Kapital kölelik mi vacib olan yeni cağın insanına!
Ne olacak sonumuz?
Yırtık pırtık kalmış kalplerimiz,fukara...
ve de paramparça edilmiş evrensel ilkeler içerikli emellerimizin üzeri!
Çöpe atıldı onca emek,boşu boşuna...
Sırf dünyayı daha yaşanılabilir bir yer kılmak içindi tüm çabamız...
İnsan ne için yaşar ki?
Soruyorum bildiğimden değil!
Nedir insanları huzura vardıracak sebebler?
Beynini yeterince kullanıyor insan,
bu kez vicdanları yormaya gerek var...
Nedir bu sorulara cevap?
Nedir bizi insan kılan?
Barışı sağlamanın başka bir yolu var mıdır?
"İnsan ne ile yaşar? diyor Tolstoy
Neyle yaşar şu insancıklar?
Sevgi tükendiğinde bizi kim kurtaracak?
Eriyor ellerimde iyi niyetlerim...

Usta;ben kalkıyorum,
hesabı cevaplara yaz!
Pusuya yatmış yorgun bedeniyle toprak
Toprak bizi çağırıyor...
Hesaplar buhranlı,hesaplar çetin...
Bir gün gelir ödenir...
Cevapsız mı kalacak sorular...