Ah benim yalnızlığım kimsesizliğim
Her şeyi kabullenen dilsizliğim.
Her fırtınada ortalığa saçılan
Can kırığı anılarım kırgınlıklarım
Kabuk bağlamaya zaman bulamayan yaralarım.
Hiçbir ilacın kâr etmediği
Tarifsiz acılara gebe zamansız sancılarım.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta