Hayatın esiri olmuş; boş bir benliği taşıyorum, üzerimde...
Çoğu zaman; vurdum kendimi yalnızlığa.
Oan! çoğalan umutsuzluğumu, yalnızlığa sarıp ağlıyorum, sessizce...
Gecelere teslim olmuş; hüznü taşıyorum, yüreğimde.
Kimsenin görmediği sahipsiz sevgimle; hayalleri yaşıyorum, karanlığın koynunda! Hasretin çözüldüğü an; yüreğimden dökülen cümleleri yazıyorum,
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Çok güzel anlatmışsınız... Kaleme, kağıda saran bu duygular değil mi? ...
Saygılarımla,
Ebru Delice
yaşam paylaşımlar kadar güzel olsun seninn için. sevgiler sana
Biliyorum şiir yazma gibi bir derdin yok ama,bana kalırsa şiir yazma gibi bir derdin olsun.Yoksa iki arada bir derede kalırsın.Sen her yönden buna yetkinsin...Bu duygularını bir dökebilsen dizelere hepimizin ağzı açık kalacak.Lütfen dene ve teşvik eden olarak ta ben mutlu olayım...Haydi şiire...
Korkma ! Vur kendini yalnızlığa
Ve bir orman gibi çoğalt kendini
Kendi yalnızlığında...
Bu şiir emek istiyor gibi sanki..
Mim Kemal Ertuğrul
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta