Sahipsiz Sevgilim Şiiri - Bahattin Tonbul

Karanlığı örttün üstüne,buradan giderken
Sevdiklerinle arana görülmez bir örtü çektin
Senin görmeni engellemiyor ama
Onları hiç düşünmedin
…………………Sevgilim
Zaman,zaman hasret koktun burunlarına
Ayrılığı yalnızlığı hatta sensizliği koyamadılar umutlarına
Kaybettin acıları,kendince sen
Onların yüreğindekiler bambaşka
Duruyor hepsi yerli yerince
Bazen gözyaşı bazen boğazlara dizilen bir tükürük
Bazen de bir sancı oluyor bedenlerde
Çok uzaklardan bir ses geliyor,haykırarak
Gönülleri yakıyor,anlayamıyorsun birden
Çöküyor bedenleri
Ne olduğunu anlamadan,biti veriyor
……………………………Ağrılar
………………………….Sevgilim
Mutlumu sun sen orada bizsiz
Biz gördüğün gibi sensiz
Hiç aklımızdan çıkmıyorsun
Anılar hatıralar duruyor yerli yerince
Bazen rüyalarda görülüyorsun
Belli belirsiz
Gölgen duruyor üzerimizde
Anıyoruz her an seni
Şu şöyle bu böyle diye yorumlar yapıyoruz arada
İşte tam o an kokun geliyor çook uzaklardan
Şaşırı veriyoruz birden
Dolaplara bakıyorum aniden anladım
Asılı duran elbiselerinden
Sevgilim

Tükenmek bitmiyor sensizlik hasret gün geç tikçe
Artıyor.
Sevdan sevgi yüklüyor ruhuma durmadan
Kuvvet buluyor uzadıkça aşkımız
Sonsuzluğa uzanan bedeninde
Hakkı bulduruyor
Gönlümüze yakan bu ateşi tanrım hiç söndürmüyor
Kor köz oluyor bazen ama küçük bir anı
Harladı veriyor
Alev sarıyor bedenlerimizi,korkuyorum
Yanıp kül olmaktan
Seni seviyorum
Sonsuzda kaybolmaktan
Kalbinde yerin bomboş duruyor
Sahipsiz sevgilim
Bahattin Tonbul
29.7.2009