Sahipsiz Mektuplar - 2 - Şiiri - Mine Gül

GÜLÜMSE
Hüzün bize yakışmıyor güzelim,
Hele o zeytin karası gözlerinde hüzne yer yok, olmamalı.
Sana ve bize gülmek yaraşır.
Sevdamız o kadar büyük ki ve olmalı ki, o kadar güçlü ki,
Bize hüzün değil mutluluk vermeli,
Bu mutluluk tüm acıları dindirmeli,
Göğsümüzü sevdamızın gücüyle acılara siper edebilmeliyiz.
Kaç kişi bizim gibi sevebilir,
Kaç kişi bizim gibi özleyebilir,
Kaç kişi birbiri için böylesine delirebilir
Ve kaç kişi birbirinin yüreğine bu denli içten ve samimi dokunabilir?
Biz yaşanmamış sevdaları yaşamaya adayız,
Kimsenin hayal edemiyeceği
Belki de masallarda kalmış aşkları yaşayacağız,
Ölene dek ve belki de öldükten sonra da.
Birgün kavuşacağız, inan buna, bak ben inanıyorum...
Bazen hatta düşünüyorum,
Tüm geçmiş hayatım ve yaşadıklarım,
Hep seni bulmak ve sana kavuşmak için yaşandı,
Tüm çektiğim acılar, seni bulduktan sonra acı çekmemek için çekildi.
Herşeyin bir bedeli vardır derler ya....
Seni buldum ve tüm yaşadıklarım ve acılarım anlamını yitirdi.
Büyük sevdalar insanları mahvedemez, yokedemez,
Sevdamız bizi güçlü kılmalı, yaşatmalı.

Söz ver bana ''Yıkılmayacağız! ''.......