Sahipsiz Mektuplar - 12 - Şiiri - Mine Gül

Biliyor musun,
biz seninle bir düş sokağında karşılaştık
senin hayal ettiğin ve özlediğin 'O'
ve benim hayalimdeki ve özlediğim 'O'
gerçek sevgi ve aşk...

İkimiz de hayalperestiz çokça
bunu birbirimizi tanıdığımızda anladık
ve hayallerimizin peşine düşmek için yola çıktık
belki hayallerimizi gerçekleştirebileceğimizi düşündük
sen benim 'O' olduğumu ve hayatının tek kadını olduğumu söylerken
ben de senin için beklediğim 'O' diyordum
ve kendimizi hayallerin içine bırakıverdik
bir düş sokağıydı ikimizin adım attığı yer
mutluyduk, düşte olmak ve hayallerine kendini yakın hissetmek
bundan güzel ne olabilirdi
hiç düşünmedik bu düşten uyanabileceğimizi
düşünmek istemedik belki de
çünkü hayalimize hiç olmadığımız kadar yakındık
hiç yaşamadığımız duyguları yaşıyorduk
ve mutluluktan uçmamız gerektiğini düşünüyorduk...

Ama nedense uçamıyorsun
hayatında ilk defa kendini hayallerine
ve düşlerine yakın hissediyorsun
ama ayakların yerden bir türlü kesilmiyor
mesele de burada galiba
hayallerine kendini sadece yakın hissediyorsun
onlara ulaşamadın henüz
elini uzatıyorsun, ama kavrıyamıyorsun
hayallerinle bütünleşemiyorsun
sanki birşeyler eksik
sanki hayallerindeki, düşlerindeki duyguları
engelleyen birşeyler var
içindeki hüzün halen duruyor, 'Neden? '

Bir düş sokağına girdik seninle, elele
giriş kapısı aydınlık, tozpembe,
gözlerimiz kamaştı,
düş sokağında yol almaya başladık
düşünmediğimiz
bu sokağın sisli, karanlık
insana elem veren ara sokakları da olabileceğiydi, belki de...

Farkında mısın
düşler sokağımızda adım atmamız zorlaşıyordu,
karanlığa doğru yürüyorduk
ve koyu sisler görüş mesafemizi gitgide azaltıyor du...

Ve uyandim....
ilk defa tattım ihanet acısını,
ama aşkın gibi bu da bir ilkti benim için,
senden gelen acıya da razıyım demiştim en baştan
belki de büyük konuştum, kim bilir
oysa neler hayal etmiştim
artık acılar son bulacaktı
bitecekti, acılar dinecekti,
sevdiğim adam içimdeki birikmiş acılarımı benden alıp
okyanuslara fırlatacaktı
içimde acılardan yana hiçbir şey kalmayacaktı
o acıların yerine sevgi koyacaktı
içimi sevgisiyle dolduracaktı
ben senin, sen benim herşeyim olacaktık
kanım, canım, hayatım,
ve bir bütün oluşturacaktık
ender rastlanan bir aşkı yaşayacaktık birlikte
sendin beklediğim
senin de hayal gücün sınırsızdı
okyanuslar gibi sınırsız
sevgiye olan özlemin
tüm özlediklerin
benim de hayalim ve özlediklerimdi...

Rüya bitti aşkım
uyandık
vakit doldu belki de
belki de biz çok geç kalmıştık....

(Aralik 2003)