Sahipsiz Mektuplar - 11 - Şiiri - Mine Gül

Sen, içimde yanan alev misin
yoksa bu alevler hep vardı da
ben mi farkında değildim
sen o ateşe körük oldun belki de...

İçim sızlıyor
kalbim kanıyor
kanım alevlenmiş sanki
tüm hücrelerimi yakıyor
nedir beni böyle yakıp kavuran
aşk mı, kara sevda mı
yoksa ihanetin mi? ...

İhanetin bitirdi herşeyi
ama içimdeki sevgiyi yok edemedi
ben seni halen seviyor olsam da
seni kalbime ebediyyen yasakladım
bir daha oraya giriş izni olmayacak senin için
bir daha açmayı başardığın o kapıları açamayacaksın
sevgimi ve aşkımı ben o kapılar ardına kilitledim
anahtarını da denizlere fırlattım
denize gömdüm hislerimi
istesen de, deniz bile geri vermeyecek onu sana
deniz vefalı
deniz dost
emanete ihanet etmez...

Sana kalbimi, herşeyimi verdim
hayallerimi ve özlemlerimi önüne serdim
sevgimi koşulsuzca sana sundum
sen anlamadın
herşeyi ayaklar altına aldın
sen sana verdiğim kalbime sahip çıkmadın
emanete ihanet ettin
kalbim çok hassas ve kırılgan demiştim
ciddiye bile almadın
ve hiç tamir edilemiyecek bir şekilde parçaladin.

Söylesene, deniz daha fazla dost, daha fazla vefâkar değil mi sence?

Bir de, aklıma takıldı
beni hiç hatırlıyor musun
sahile gidiyor musun bazen çay içmeye
ve martılarla sohbet etmeye
martılara yine beni
ve beni nasıl sevmiş olduğunu anlatıyor musun
ya da onlara, ben onu hiç sevmemiştimki mi diyorsun
yoksa bir anda gözlerin mavi sulara mı dalıveriyor
ve içini bir hüzün mü kaplıyor
gözlerim mi aklına geliyor o an
senin gözlerinde ışığını tekrar bulduğunu sanan gözlerim
gözlerine yine ateşler fırlıyor mu, yanıyor mu göz bebeklerin,
ağlamak geliyor mu içinden....? ? ?

Ben de seni düşünmemeye çalışıyorum
unuttum
unutacağım diyorum
benim hissettiğim acıyı
hissedebiliyor musun birtanem
yoo, hayır boşver, hissetme
acı çekmene dayanamaz yüreğim
sen mutlu olmalısın
söz vermiştin mutlu olacaktın.

Bensiz de olsa, mutlu ol emi....!

(Aralik 2003)