Sahipsiz Mektuplar -1- Şiiri - Serhat Sümer

SAHİPSİZ MEKTUPLAR -1-
Burada dakikalar bizsiz geçiyor çoğu zaman. Saatin yelkovanı akrebi
kovalıyor.
İnsanlar kendi hayatını yaşıyor. Biz kendi hayatımızı… özlüyor belki birileri bizi belki birileri hatırlamıyor bile. Ben puslu bir çerçevenin ardından bakıyorum hayata. Her şey puslu ve unutulmaya hazır gibi. Kendimi bile hatırlamıyorum çok zaman. Bedenim ve ruhum öyle yorgun ki... eski güzel günleri özlemekten vazgeçtim artık, yeni güzel günleri bekliyorum.

Hayaller kuruyorum ve istiyorum yaşamayı. Yıldızsız geceleri sevmiyorum artık.
Kalbim sevmek istiyor her şeyi, yeniden.belki ışıltısını kaybetti gözlerim ama
yinede kucak dolusu sevebilirim, kalbim dolusu ağlayabilirim kederlerimi. Bilsen kaç
hıçkırığı kuruttum boğazımda ve bilsen kaç 'seni seviyorum' donup kaldı
dudağımda. Üzülme ama. Ben herkes için üzüldüm yeterince. Ve bıktım artık üzülmekten, üzmekten. Sıcacık bir tebessümün ardından dostluk şarkıları söyle
bana.uzaktasın biliyorum ama sen dualarını rüzgara fısılda. Çünkü
biliyorum ki
rüzgar da, kuşlar da ve Allah`ta bizden yana. Unutma çok şeyi kaybettik biz ama
yüreğine bak göreceksin koca bir dünya var orada...hala.