Ben acıları çoktan sindirdim yüreğime...
Bundan sonraki acılar, sadece alışkanlığım olacak...
Sen yabancı ol... bana bir el gibi uzaklardan bak…
Bir tek bana gülme... gülümseme...
Başkaları tutsun ellerinden...
Yanaklarından başkaları öpsün! ..
Başkaları okşasın saçlarını…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta