Sahipsiz Kalan Ülkem Şiiri - Fahri Bulut

SAHİPSİZ KALAN ÜLKEM
Yeryüzü cennetiydi, ettiler bir cehennem,
Bu çok kötü gidişe, korkarak onay vermem,
Cehennem edenlere, öldürse lider demem,
Söktüler tüm gülleri, viran oldu bağ, bahçe,
Aşkınız güller yoktur, ağla bülbülüm ağla.

Adaleti yok edip, şımardılar, azdılar,
Ağaçları sökerek, kuş yuvası bozdular,
Doğa düşmanlarına, onca övgü yazdılar,
Yuvasız ağaçlar yok, ağlan kuşlarım ağlan.

Aydınlar bu günleri, ilk başlarda gördüler,
İnanma, kanma diye, yurttaşı uyardılar,
Canların hiçe sayıp, hapislere kondular,
Özgürlükler yok gayrı, cesur aydınlar tutsak,
Hapishaneler doldu, ağla ulusum ağla.

Korkuttu, sindirdiler, yurttaş sahipsiz kaldı,
Düşman gibi ezdiler, ülkü, ilke, yok oldu,
Vatanı seven aydın, parmak sayısı kaldı,
Hak, hukuk ve adalet, İnsan hakların esir,
Sahipsiz kaldın yazık, ağla vatandaş ağla.

Hiç durma iktidarı, hemen seçime zorla,
Korkma çık meydanlara, çoban ateşin harla,
Bu vatan senin mülkün, en küçük parsel, tarla,
Seçimde yaptırmazlar, oyun elinden gider,
Çabuk meydanlara koş, hemen secimi zorla.

Rızazade, uyarır hala sen uyanmaz sın,
Cahillere inanır, aydına inanmazsın,
Birleşip, örgütlenip, zalime saldırmaz sın,
Adaleti yok edip, şımardılar, azdılar,
Talan edildi vatan, ağla milletim ağla.
03.03.2025
Fahri Bulut Rızazade. Gaziantep günleri…