Sahipsiz Ezgilerin Cinayeti..

ben seni vişneli kekler gibi oturtuyorum böğrüme
yalnızlık bir bazuka misali oturuyor göğsüme
ben yalnız ben gölgesiz ve de karanlık
sokak ortasında oturuyor
uzayan bıkkınlığın sonsuz damarları
büyük bir iştahla özlüyorum seni
büyük hadsiz kalır senin bazında

sokaklarda enstrüman cinayetleri alıyor başını
ezgiler cinayetlere gebe
sen bende kanser
kalp kapakçıkları kapalı
usulsüz notalar en iç yanımda cinayet
sensiz kent çok sokak ortası cinayet
rock ezgiler sallıyor içine sindiğin kafamı
alıyor gitmeye çalışıyor
caz gibi oturup kalıyorum aynı betona
ve cinayetler hep içimde birikiyor

polis zanlıyı arıyor
her gece parmak izi topluyor
bizim eceli çağıran yüreğimizde
ama senin parmak izin yoktur
telkinler boşa
cinayet göğsümün sol iç çapağında
hadsiz bedenler büyük kırıklıkta
içinde metabolizma dolusu hayal
evren boşluğunda

hâlâ sevmek korkusuzlara rehber
bana taarruz devam ediyor
modern kalpten bir kesik
aşktan ayrılığa hep çalmış
sokaklar hep cinayet izi
ama senin parmak izin yoktur
durup soru sorma
dört camını da sevmek zorunda ev
yoksa paranoya yıldızlar ateşe tapar
sen yıldızlar gibi parlak
seni sevmek yıldızlar gibi
ben seni deli gibi
ben seni hâlâ
bir seni..