Sahipsiz Çocuk Ağlasın

Bir kayboluş var içimde ağlarım zamanı belirsiz
Kâğıttan ayakkabılarım var ıslanmaz demirsiz
Korkularım hep sağlam bende demli içimsiz
Unutkanım yeni baştan okurum bu günü dün biçimsiz
Biçimsiz düşüncelerim kemirgen güvensizlik ağır deyim
Yazamazsın sabrımı uzun suskunluk zemherisi donan dilim
Volkanların siyah külüyüm kayık akıntısında kızıl maşalı kirim
Ebrular boyandı hâl halimde ağlasam ne oluru gülmeyen biriyim
Çamur harmanları vardır mayası hep insan teri ister bol sulu
Tohumlar çatlatır ince sesli kuşlar konar konakları uzun kanyonlu
Baştan başa hasatlandım hazanım kuru dallar kırılgan koyu tonlu
Korkularım ağlatır gecemi üşenmez her sabah gider gelişi gece yarısı uykulu
Sağlamdır benliğimdeki yeri kocaman şapkalı başımda döner baskın
Kimselere söyleyemem söylersem arkalanır dağdan taştan yatkın
Yaslanır dilimin tam ortasına gözlerim kararır yağmur hızlı yağsın
Yoksa kaybolurum içimde korkarım güpegündüz sahipsiz çocuk ağlasın