Ezilmiş kasımpatılara bak
Güneş hala tam üstümüzde
Çiçeklerini öptüğüm kayın ağacı
Yollarını çevreleyen erguvanlar
Helezonlar çizerek ufukta kaybolan
Bir ışık halesinde kaldı
Ve henüz bir çare bulanamadı
Yağmurların terk ettiği köylerin
Susan pınarlarına
İşte bu yüzden
Göğü kaplayan
Ve uzak bir yangını andıran kızıllık
Durdu bir süre, gözbebeklerinde
Sonra bir suskunluk çöktü iki can arasına
Daha öncekilerden farklı
Bir yönüyle soğuk dağlara bakan
Sahici bir sessizlikte
Denizden taşan iklimsiz sabahım
Bu kadar uzak durma durma bana
Kekremsi bir tat kaldı dilimde
Kanıyorum simdi
Beni bıraktığın günkü takvimden
Şimdilerde dağ dikenleriyle örülü
Dudaklarımdan
Kanıyorum şimdi
12/11/17
Sivas
Kayıt Tarihi : 19.3.2018 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!