Sahipsiz Bir Öykü Şiiri - Muhammet Üresin

Bir daha duyulmadı hiç içimde senden sonra ürkek bir güvercinin çırpınışları
Ellerim bir daha hiç tatmadı başka bir tene dokunurken alev alev yanışları
Tabiatında yoktur unutmak aşkın ki bende hiç unutmadım o yaşanmışlıkları
Üzülecekti biri elbet en nihayet ve o ben oldum sen topla bütün alkışları

Lafın geçer her cümlede başım düşer önüme içime akıtırım hep o yaşları

Kirlenmedi hala kirletmem de asla senin bendeki yerin tertemiz ilk günkü gibi
Anlat hadi anlat her şeyi bir bir vur yüzüme gel üstüme azılı bir düşman gibi
Rahat etmez bilirim senin de için böyle bitemez susma ne olur tüketme bizi
Ah vazgeçmedim ben hiç ikimizden bırakamam bizi burda sahipsiz bir öykü gibi