Vakit yine kendine has ihtişamında
Gün hesabını dökerken akşamında
Ölülerle sarılmış çevren yaşamında
Ne yaşayan ölüler sahipsiz
Ne de sensin sahipsiz
Ucu bucağı görünmez sandığın hayat
Kimine taze gelir kimine de gelir bayat
Attığın her adım ile ihtiyat üstü ihtiyat
Ne çaresiz dertler sahipsiz
Ne de sensin sahipsiz
Haller garip, haller bir başka mahmur
Toprağa ve kalplere bereket yağmur
Dilerse yürek ne batak der ne çamur
Ne çöllerde çiçekler sahipsiz
Ne de sensin sahipsiz
Muamma üstü muamma, karışık seyir
Taşlaşmış vicdanları olanlar asıl fakir
Kul sahibine her an olmalı müteşekkir
Ne dünyada kul sahipsiz
Ne de sensin sahipsiz
Sen, senin sandıklarının bekçisisin tek
Ölmek demek aslında doğmak demek
Gidiyorsun başlangıç olana yürüyerek
Ne atılan adımlar sahipsiz
Ne de sensin sahipsiz
Arfaoğlu geldin dünyaya bir kafes ile
Hesabını vermek zor, bir nefesin bile
Bilirsen bu sırrı, aldığın her nefes çile
Ne bir nefesin sahipsiz
Ne de sensin sahipsiz
30.01.2019
Kayıt Tarihi : 22.2.2019 11:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!