Sahipsiz Şiiri - Işığın Savaşçısı

Bana yaz, anlat diyorsun,
Nasılsın diye soruyorsun,
Ben bu ülkeye dargınım,
Ondandır suskunluğum,
Bir çift sözüm var yinede
Bu ülkenin insanına,
Gönülsüz, hatırsızlara,
Bencillere soysuzlara,
Yarın daha kötü olacak,
Çok acılar yaşanacak,
Hiç kimse kazanmayacak,
Sahip çıkmazsan insanına,
Sahip çıkmazsan topraklarına,
Çocuğuna, yarınlarına,
Kızıl oldu toprağımızın taşı.
Akıyor sel gibi gözyaşı,
Irmak olmuş dere olmuş kan,
Kim dost, kim düşman.
Ondandır suskuluğum,
Sevdalarını söyleyemez,
Kırgınlığından korkudan,
Yoksulluğunu anlatamaz,
Vazgeçemez onurundan,
Neler neler gördüm ben,
Şaşkınım şu kısa yaşamımda,
Daha neler görürüm bilmem,
Hayat ne gösterecek daha,
Fazlasını hazmedemem,
Dinmeyen ağrılı yaralar,
Saklıdır kırgınlığımda acımda.
Işık olunmaz karanlığa.
Ne oluyor bu ülke topraklarında,
Ağıtlar yakılıyor karanlıklarında,
Neler oluyor saklı gözyaşlarında,
Hele de sevdalarında,
Saklı sevdalar olur bu ülkede.
Yasak olmuş, haram olmuş her şey,
Sanaldır sevişmeler öpüşmeler,
Kanlar akar avuç avuç her tarafta,
Canlar gider acısız, SAHİPSİSİZ.