Ey yer ve gök mülkünün tek sahibi,
Mecnun acizliğinde, senden şefkat dilerim,
Karanlıkta kaybolmuş, o korkak çocuksu sesimle,
Terlemiş avuç içlerinde toplanmış hüznümle,
Yürekten, sana yalvarıyorum, ey merhametin sahibi,
Düştüğüm bu en derin kuytuda, ey her duayı işiten sonsuzluk,
Mutlaka kalbim, sırf seni anınca, artık huzur buluyor,
Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Devamını Oku
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta