Sahip Değilsin Şiiri - Mehmet Şahan

SAHİP DEĞİLSİN

Nefsi emarene izin verdikçe,
Özündeki sese sahip değilsin!
Nefsinin emrine boyun eğdikçe,
Başındaki fese sahip değilsin!

Hissettiğin gibi atamıyorsun,
Naklettiğin gibi katamıyorsun!
Hapsettiğin gibi tutamıyorsun,
Göğsünde nefese sahip değilsin!

Sarıp sarmalayıp tenin bürüyor,
Anda duramayıp genin yürüyor,
Karşı koyamayıp içten çürüyor,
Bedende kafese sahip değilsin!

Hasretle andığın yıllarla aylar,
Üstünde kandığın yollar ve raylar!
Uhdende sandığın hanlar, saraylar;
Bahçende kümese sahip değilsin!

Yolculuk limanda izne dönüyor,
Sevdiğin insan da özne dönüyor!
Sevincin bir anda hüzne dönüyor,
Gönlünde hevese sahip değilsin!

Edebî Ar’ını övenin var mı?
Düşünüp kârını evenin var mı?
Sen gibi yârını sevenin var mı?
İçinde vesvese sahip değilsin!

Pir-î Fâni der ki; anın emanet,
Damarda dolaşan kanın emanet!
Ruhunla kaynaşan canın emanet,
Giysen de elbise sahip değilsin!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
16.05.2021 – İSTANBUL