Çocuktum yıktılar umutlarımın dallarını
daha yeteşermeden çocukluk çağımda okumak hayalleri içerisindeydim.
Daha 14 yaşımdaydım annemi kaybetmiştim babam ise üvey anne getirmişti Ölen Annemin Üstüne.
Tutmuyordu yerini ölen annemin o şefkatli kollarını ve sıkcaklıgını.
Dedim ya daha 14 yaşımdaydım! Hayat vurmuştu o yaşta sillesini.
Çaresiz Annesiz Kimsesiz Kalmıştım. Beni babam Sevmiyordu eskisi gibi.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta