Baktı haline utandı köpek
Bir sureti insan bir kapıda yalanmaktaydı
Semizdi belli ki vardı aşı düzgündü üstü başı
Utandırıyordu bastığı taşı
Gururla bir sahip aramaktaydı
Boynunda yüzlerce ip kendinden habersiz
Havlayıp durur bazen dilli bazen dilsiz
Şimdi sor insan köpekleşir mi nedensiz
Anlayışlı ol elbet bir eksiği vardır
Belki ruhu bedenine zarar belki de ardır
Aslına uygun olmayan hayat zaten ziyandır
Olmaz sığmazdı bir ruh iki bedene
Ne engel olurdu ki çekip gidene
Şimdi suret boş ruh menfaatte kayıp
Olamadıysa insan köpekte mi ayıp
Kayıt Tarihi : 19.3.2024 08:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)