Sahip Şiiri - Sevim Karakuş

Kışın sonu, baharın başlangıcıydı.
Nasıl unuturum,
Yürüyordun kendinden emin.
Hep aynı sona götüren o yolda...
Peşinden sürükleniyordu ümitlerim.
Şimdi sonlar başka başka,
Ümitlerim dönüştü delicesine aşka.
Aşkmı,özlemmi adını sen koy,
Al yüreğinin içine,erit sıcaklığında...
Önce erit,sonra yeniden şekillendir.
Baştan başa sen olayım.
Ve baş dönmeleri,bitmeyen sarhoşluk,
Hep benimle olsun.
Ben aşık,ben sarhoş,ben köle,
Sen,evet sen,aşk ehli sen sahip...