İnsanlar mı acıtır bu canı?
Yoksa biz mi isteriz acıtsınlar bu canı
İnsanlar bıraksa da bu canı
Kendimiz inatla acıtırız bu canı
Neden acı çeksin isteriz bu canı
Bir aşk sayfası daha açılmadan kapandı
Yaşayamadıklarım senden bir armağandı
Vuslata koşan sevgim bu aşkta figürandı
Her yeri inletse de duyulmayan fermandı
Küçümseme kimsenin sana olan aşkını
Olursa ayrılık seninle olsun
Şu içimdeki sen hasretle dolsun
Yüreğimde ateş kat kat tutuşsun
Batan güneşlerim seninle doğsun
Unutmayı yârim çoktan unuttum
Yalnızlık koması gönlümde mahkeme
Ellerde soğukluk dilimde inleme
Bırakmaz anılar geçmişle yüzleşme
Yaşadığım hayat sanki can çekişme
Ölüm, ölüm müdür? Ben seni sevmişken
Kapanmaz gözlerim hep seni bekler
Gözler yüreğimde hep seni düşler
Görünmez eller var kavuşmak ister
Gönlümüz bağlandı sanma ayrıldık
Sözcükler yetmez ki aşkı anlatsam
Yüzümdeki her çizgi bir tarihti yazılan
Her hücremde bir saat bilmezdi ki yaşayan
Gönlüm sanki bir gezgin hep aslını arayan
Acılar yaşansa da zaman mı uyuşturan?
Zamanın ömrü mü var? O da tıpkı ben gibi
Sonra bir gün gelecek rüyalar da bitecek
Aşıklar birbiriyle yeniden tanışacak
Verilen bütün sözler hesabını soracak
Gönülleri dolduran sevgi de kanayacak
Özde riyakar aşklar aşkı da acıtacak
Gözler gizlice dolar kolay sanma ağlamak
Gözyaşları unutsa unutur mu unutmak
Aşkımı yaşatırdı, bilir nedir kavrulmak
Her ölüşümde vardı ne gariptir unutmak
Verdiğin umutları olur mu yar avutmak
Seni sen olduğun için sevmiştim ben
Hep seni isteyip hep seni bekleyen
Emsalsiz bir aşktı adı bilinmeyen
Sonsuzluktan gelip sonsuzluğa giden
Aşkıma karşılık vermesen de gülüm
İçinde olunmayan bilinmez zamandayım
Başı sonu belirsiz isimsiz diyardayım
Gönlümde büyüttüğüm en güzel duygularım
Mazide yitirdim ben kederli anlardayım
Hayat elde fotoğraf canlanmaz hiçbir türlü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!