En yücesinde otururum ormanın, gözlerim kapalı.
Kımıltısız, yok artık çarpıtmak düşü
Eğri gagamla çarpık ayaklarım arasında:
Ya da kurgulamak uykuda
mükemmel bir öldürümü ve tüketimi.
Ne de elverişli bu yüksek ağaçlar!
Havanın canlılığı ve güneş ışınları
Benim lehime;
Ve yukarı çevrik toprağın yüzü benim denetleyişim için.
Ayaklarım kilitlenmiş pürüzlü ağaçkabuğunun üzerinde.
Bütün bir Yaratılış aldı
ayağımı üretebilmem, her bir tüyünü:
Şimdi tutuyorum Yaratılışı ayağımda
Ya da uçuyorum yükseğe ve usulca dönüyorum tamamen -
Herşey benim olduğundan nerde istersem orda öldürüyorum.
Hiç bir yanıltmaca yok bedenimde:
Yırtıp ayırmak kafaları benim hayat tarzım -
Ölümün bölüştürülmesi.
Geçer çünkü benim kaçışımın tek yolu
yaşayanların tam da kemikleri arasından.
Tartışmaya gerek yok almak için payımı:
Güneş arkamda.
Başladığımdan bu yana değişen bir şey yok.
Gözlerim izin vermez hiç bir değişime.
Her şeyi olduğu gibi koruyacağım.
(Türkçeye çeviren: İsmail Aksoy)
Ted HughesKayıt Tarihi : 30.4.2003 21:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ardindan sevgilisi Assia cocugu ile beraber intihar eder.Ve izini kaybettirerek Irana yerlesir.Uzun zanan sonra karisina yazdigi siirle ortaya cikar.Belki bir sahin yada kartalla özlestirir kendisini.Ancak iki kadinin intiharina sebeb olan ve kacan birisi nekadar özlestirilir okuyucu tarafindan bilemem.
Doğanın kanunları var; kimse buna karşı çıkamaz.
Yanlış mı anladım sayın vevin?
Hangi türe özgüdür ; yiğitlik , ruh asaleti...?
Karnında hep zil çalan, olur şeytanın âleti ...
Ulur göklere doğru , âlemi sarar lâneti ...
Yalnız, köpek mi zevk alır , avcılara hizmetten ;
Kartal , ŞAHİN de ediyor , insafsıza hizmeti ...
Yem ; aslana , kafeste bulduruyor selâmeti ...
TÜM YORUMLAR (10)