Şahin Şiiri - Akın Korkmaz

Sen var ya sen son bir ümittin içimde
Ben seni senden habersiz büyüttüm
Geceler bir çift kâğıt kalemdi elimde
Çakıl taşlarıyla doldurdum şiir denizini
İçinden müsvedde gemiler yürüttüm

Feneri sönmüş bir liman oldu odam
Gövdesi ıslak gemilerim karaya oturdu
Yıllanmış radyomda hicaz bir makam
Sabahları bekledi uykusuz gözlerim
Bizim kısır dağlar yine tavşan doğurdu

Gele gele aklıma gelen şey delilikti
Katıksız zırdelinin yapacağı cinsten
İçim gibi zifir bir karanlık gece vakti
Neredeyse göz gözü görmekten aciz
Sana son mektubumu yazdım ben

Issız pencereme bir güvercin kondu
Denk geldi abdala malum olur gibi
Ayağının ucuna bağladım mektubu
Gariban kuşu gökyüzüne uğurlarken
Belki yüz bin kere tembih ettim seni

Koskoca gök delindi karanlık gecede
Yağmur altını üstünü ıslattı şehrin
Sonuna kadar açıldı küçük pencere
Ayaklarıma dolandı yırtık perdeler
Dehşet içinde attı betim benzim

Karşımda ayaküstü dikildi yırtıcı şahin
Karmaşanın ortasında deliye döndüm
Sanki gözlerimin içine bakan sendin
Yüzünden şiddetli nefret okunuyordu
Kan çanağı şahin gözlerde seni gördüm

Pençelenmiş cevapsız kalmış mektubum
Üstüne bir avuç güvercin kanı dökülmüş
Desene bende hakkı kaldı merhumun
İnkâr etme sakın ellerin mektuba değmiş
Adımın geçtiği satır kâğıttan sökülmüş