Şahin Özaydın Şiirleri - Şair Şahin Özaydın

Benden öte sevip kapında bende olmak arzuladı bu gönül
Efsuni arzuların vuslatını özledim pervasız gönlüme inat
Düşmeyen adını içime nakşetmeyi arzuladım mesafelere inat
İizini kaybetme korkusuyla atmaktan usandı bu kalp
Üzerine titreme iştiyakı mest ediyor pervasız ruhumu
Zulmün en hunharcası senden ayrı vuslatı beklemek olsa gerek

Yıkık ve yitik kentin masum dostu
Sana müştak ve bende yorgun kalbim
Senden habersiz geçen müeebet geceler
Ve bir de zemheri ayazda sensizlik ile üşümek
Ah bir bilsen dostum dostun sensiz ne haldedir
Seni benden aradım sordum

yokuş çıkmak gibi bir aşk kadar yorulmak
nefes almadan tükenişin habercisi sanki efsuni renkler
kim bilir belki de meçhul bir şiire merak sardı yıkılşa direnen gönüller
hicranlı matemlerde aşkı bulur mu ki insan
öyleyse neden bu kadar kifayetsiz keder ve gam
gitmemek direnmekse neden yenik düşer biçareler gitmelere

Ayrılık türkülerini dillendirmekten korkarken
Ayrılmayı nasıl göze aldık
Sevdamızın müebbet mahkumlarıyken
Nasıl oldu da ayrılık mahkumluğuna firar ettik

Beni anlamanı beklemiyorum inan bana

Bırakma beni bu gece benle
Yanlızlığa alıştırma bu gece ne olur
Firkat de hoş visal de hoş senle
Beni firkat girdabına atma bu gece ne olur

Dostluğumuzla aydınlansın bu zifiri gece