Şöyle bir şeyler olmaya işi yoluna koymaya
Bin umutla Almanya' ya geldi bizim Ali Osman
Ben ömrümce çektim cefa yavrularım sürsün sefa
Hayatta o gün ilk defa güldü bizim Ali Osman
Evimizdi,köyümüzde yaşardık,
Koyunu kuzuyu yaydık biz yaydık.
Beygirleri arabaya koşardık,
Neyidi o günler neydik biz neydik!
Bahar vardı,yazlar vardı orada,
İlk baharda seyrek seyrek,
Ekti bizi ekti hayat.
Avrupadayım diyerek,
Çekti bizi çekti hayat.
Ne sokuldu ne de gitti,
Gün gelip de böyle zulüm etmeye
Doyduğunda belki anlarsın beni.
Bana ettiklerin kendi yoluna
Geldiğinde belki anlarsın beni.
Kahrını çekersen gurbet ellerin,
Bahar Gelip Lale Sümbül Açınca,
Yeniler hasretin yarası bende.
Kelebekler çiçeklere uçunca,
Tutuşur sevdanın çırası bende.
Umutlardan hayallerden haz kaldı,
Aynı köyün çocuğuyuz diyerek,
Harcıyorsun bizi satılmış abi!
Karşımızda pişkin pişkin gülrerk,
Harcıyorsun bizi satlmış abi!
Senelerdir gelip geçtik çarkından,
Şöyle otur anlatayım sen dinle,
Bende Avrupa'ya geldim vesselam.
Alıp vereceğim yok hiç biriyle,
Araya şöyle bir daldım vesselam.
Gitsem diye neler ölçüp biçmiştim,
Her yanı yemyeşil şu avrupanın,
Ova burda orman burda düz burda.
Dönüşüne heveslendik dünyanın,
Gelip kuyruğundan tutduk biz burda.
Bulutlara yükseliyor yapılar,
Dön dön diye tutturursun
Dönmesi kolay mı sandın?
Etme derdim artırırsın
Dönmesi kolay mı sandın
Buraya attık temeli
Yetip gölgesine giremesek de
Sahramızdan çınar eksik olmadı.
Akıp bir ırmağa eremesek de
Gözümüzde pınar eksik olmadı!
Dediler metin ol metenet asil
Manadan taviz verilmeden çok güzel bir kafiyeleniş ile yapılandırılmış bir şiir. Ayrıca gayet duygulu olmuş. Böylesine güzel şiir dizebilene aşkolsun :)