-Algün'üme-
Mevsimlerin ağırlığı kalkarken
Bu şehirden,
Sonbahar çoktan geldi içime.
Yerdeki sarı gibi hüzünlü,
Çıplak ağaçlar gibi yalnızım.
Ucu bucağı görünmeyen yollara
Atıyorum kendimi,
Bilinmez bir şehirde.
Sensizliğin ötesinde dolaşırken,
Bir çiçek büyütüyorum
Eski, paslı küçük bir kutunun içinde.
Anka kuşu gibi küllerde
Savrulan sensizliğin ötesi yok.
Ötesi yok pencere önünde geçen zamanın.
Öyle bir an gelir ki,
Zaman zamanı kemirir,
Ve hoyrat bakışlarımdan yorulur aynalar.
Varlığını ve yokluğunu aynı anda yasıyorum
Olumun soguk yuzunu hıssedıyorum
Damarlarımda
Sensız gecen her anım bır zehır
Oluyor bana.
Ansızın ıssız şehirler yıkılır
İçimde.
Elimi uzatırım gökyüzüne,
Seni dilerim.
Seni ararım,hecelere böldüğüm
Özlemlerimde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!