Anlamsız yaşayışlar
Karamsar,üzgün,yorgun bakışlar
Zengin olan güvende sanki
Fakir olan zayıf
Bilenden büyük alim yok
Bilmeyenler ezik,büzük
Ne güzel tekrar uyanıp nefes almak
Ne de güzel hiç uyanmayanlara karşın hala yaşamak
Geçmişe matem atıp geleceğe yelken açmak
Geceleri perdeleri çekip gökyüzüne
Ne güzeldi sabahları güneşe bakmak
Ne desem bilmezsin
Yanlış çıkar hep tahminlerin
Tecrübeler hep asılsız
Ne desem karışır düşüncelerin
Karmaşık düşünce iklimi bu mevsim
Son buluyorken kelimelerim
Yazmak sanki hiç benden değil
Sen ki benim en sevdiğim
Sendin ilham benden değil
Ve susuyordum
Ben unutmam dostlarımı zaman siler kalemimden
Sokaklarda adımız kalır
Bastığımız toprak şahit en güzel anılarımız
Köşelere gizlenen meydanlar şahit
Muhabbetlerimiz damak tadımız
Ben unutmam dostlarımı zaman siler kalemimden
Gidiyordu ayak izlerin
Uzak yollardan öte
Geriye bakarken gözlerin
Kararıyordu her köşe
Sen belki kalmak istiyordun
Ben seni yarınlar için seviyorum
Seni arayacağım anlar için
Ne sen olursun yarınlarda
Ne de bensiz bir hayat
Belki kopar yerden arşa kadar
Belki de kopacak kıyamet
ASMA TAVANDA BİR KADIN
Sal kalbini kanatlansın kuşlar
Hani endamın nerede
Nerede o gölgeme müptela duruşlar
Tende can yok ki yararsız bütün dokunuşlar
Buza saplanmış ateş kurtlar kadar
Altı Biga üstü Biga bastığım toprak
Bitiş zili çaldı okullarda
Mahallelerde çocuk sesleri şen şakrak
Simitçinin sesi dolduruyor meydanı
Akşam güneşi görünüyor ufuklarda
Herkesin buluşma yeri,eski Garanti
Asmaların altında gecenin seyrindeyim
Nereden bileyim belki son demindeyim
Ne de son seferinde bir trendeyim
Kim bilir belki de en ücra köşelerdeyim
Ayaklarımın altına alabilsem başımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!