Her iyiliğe layık biri sanırdım seni
Yanılmışım meğer böyle bilirdim önceleri
Hakkında hissettiğim duygu ve düşünceleri
Anladım ki artık görmüyorsun sevgilim
Altın kalbin vardı sanki düne kadar
Ey gönlüm nerelerdesin
Sevmiyorsun kimseyi ne zamandır
Bilirim O’ndan beri hep dertlisin
Kinin de sevgin gibi pek yamandır
Unutulmuyor değil mi istesen de
Hava güzel gün hoşmuş neyleyim
Kolaysa siz onu kalbime söyleyin
Gelmiyor ki içimden bir şey yapmak
Sevdiğinden uzak, kurak bir çöldeyim
Kuşlar uçar, çiçekler açarmış neyleyim
Gençliğimin en güzel çağında
Tanıdım sonbahar güneşini
Ağır bir taş idim duygu dağında
O’nda bulup-kaybettim aşk ateşini
Mani oldu bulutlar, onu görmemem için
Seni tanıdıktan sonra
Dönüp baktım yalancı maziye
Yaşamamış, yaşanmamış yılları saydım
Ve yandım...
Senin gözlerin kadar
Mazinin boşluğu da yakıyordu içimi
Bazen en acı sözler gelirya diline
İstesen de söyleyemezsin oturur içine
İma et diye yalvarsan da gözlerine
Diyemez-bakamazsın boyun eğersin kaderine
Duygusuzsa karşındaki sevgini anlatamazsın
Hissettiklerim doğrumu söyle
Ne olur bir de sen kandırma gönül
Görüp de vurulduğun her güzele
Kendini verip kaptırma gönül
Ders al hep yaşadıklarından
Çektim havadaki bulutları gözlerime
Gökyüzü masmavi gözlerin gibi bugün
Güneş bir başka doğuyor yaralı kalbime
Senin yapamadığını o yapıyor her gün
Yedi renkli gökkuşağına bakıyorum
Bulutların ötesinde
Yüksek dağların zirvesinde
Meltem rüzgarlarının sesinde
Saklıdır benim aşkım
Çiçeğin açışında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!