BABA NASİHATI
Babam hep derdi ki,oğlum bana bak
Kafanı iyi kullan,olma avanak
Sonra demesinler kimdir bu salak
Bey gibi hayat yaşa,adam gibi öl
Sen açlık nedir bilirmisin?
Ya da kahvelerde sabahladınmı hiç?
Mutluluktan uçtuğun oldumu hiç?
Coşarcasına!
Ya da kendinden uzaklaştın mı?
Kaçarcasına!
Öyle bir yer var ki,küçük bir yarımada
Bir eşi daha yoktur,şu koskoca dünya'da
Öyle bir yer ki bu, binlerce asker ölmüş
Bir metre kare yere,altı bin mermi düşmüş
Bir avuç toprak için neler olmuş orada
GENÇLERİMİZ
Kimi kapkaççı oldu,kimi bali çekiyor
Sonu neye varacak,gençlik elden gidiyor
Anaya saygı yoktur,babayı tanımıyor
Nereye gidiyorlar yurdumun çocukları
Daha dün gibi sanki mesleğe başlayışım
Yıllar su gibi aktı,çeyrek asrı aşmışım
Neler gördüm geçirdim,kendim bile şaşmışım
Roman olup yazılırız,çünkü biz öğretmeniz
İşimiz zordur bizim kolay gibi gelsede
YAŞAMAK GEREK
Gecelerin haşmetli, gündüz başka güzelsin
İnci gibi adalarla gerçekten, muhteşemsin
Çağ açıp, çağ kapatan mucizevi bir kentsin
Seni anlatmak yetmez, yaşamak gerek İstanbul
Gün gelipte emri hak vaki olursa
Vasiyetimdir sana sakın ağlama
Ecel şerbetini içtiğim o gün
Vasiyet ediyorum sakın ağlama
Ne oğluna güven ne de kızına
CENNET ÜLKEM
Edirne’den Hakkari’ye
Bir cennettir benim ülkem
Yeşil karışmış maviye
Bir cennettir benim ülkem
Benim hayatımda asla dostum olmadı
Çevremde dost diyecek hiç kimseler kalmadı
Kime elim uzattıysam,tutan hiç bulunmadı
Dünya'ya dostsuz geldim,dostsuzda gidiyorum
DAR DÜNYA
İnsanlar tanınmaz oldu,hayat zorlaştı
İlmekler kördüğüm ipler dolaştı
Felek işin bitirmiş bana bulaştı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!