Sahimavi Şiiri - Engin Köykolu

Deniz ol
Maviliğinde kaybolsun tüm siyahlar
Derininde sakladığın mucizelerinle
Suskunluğundaki huzurla
Coşkunluğundaki korkuyla
Havandaki ferah kokuyla anıl
Damlalardan oluştuğunu sakın unutma
Denizler gibi sağır ve dilsiz ol bazen
Bazen avazın çıktığı kadar bağır
Sonsuzluğunu kurutma
Ne karabulutlar gölgelesin maviliğini
Ne çılgın rüzgârlar kışkırtsın bedenini
Denizler gibi özgür ol
Sıcağınla ısıt soğuğunla dondur
Karanlıkta yakamozunla büyüle
Aydınlıkta sevinçle doldur
Büyüklüğün baş eğdirsin
Ufkuna erişmek için fersahlar kat edilsin
Denizler kadar engin ol
Mavine can verilsin

Hayat ol
Zenginliğinde Varolsun kâinat
Zamana yenilmeden
Tazeliğini kaybetmeden
Sürekli yenile kendini
Varlığını mucizelerle donat
Filizlenen bir tohum gibi
Çiçek ol fidan ol ağaç ol meyve ver
Hayat ol sonsuzluğu kucakla
Ne bir engel çıksın sürüp gitmene
Ne bir sebep olsun bitip tükenmene
Hayat kadar zengin ol
Bünyende barındır tüm duyguları
Mutluluğu hüznü doya doya yaşa
Kilitle tüm yalanları
Hayat kadar sahi ol
Kimse sezemesin bilemesin seni
Çözemesinler bilmeceni
Manasız anılmasın adın
Şiirlerde anlatılsın
Hayat kadar zengin ve sahi
Denizler kadar engin ve mavi
Sahimavi