Tek başına yol almış kadın
Hayatın girdabında çırpınıp duran
Gücü nispetince kurtulmaya çalışacak
Belki kendi belki girdap pes edecek
Ama çırpınacak
Belki şanslarında boğacak
Ama sonunda ganimet kendi olacak
‘ben hiç kurbağa görmedim’ diyen
Küçük bir çocuk gibi
Masum unutkanlık ve kurbağayı yanlış bilerek büyüyecek
Her bahar yeşerip, sonbaharın solacak
Kalabalığa doğru yürürken haykırınca
Sağır olmuş insanlar duymayacak
Bir an kendi bedenini hapis kılacak
İdamlık mahkûm yeleğini giydirip
Son isteğini soracak.
Kayıt Tarihi : 27.5.2014 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!