Dar sokakların küçük paslı lambalarıydı
Zifiri karanlığı biraz olsun aydınlatan.
Islak banklar üzerine kazınmış hatıralar vardı,
Bir kaç kişi orayı doldurana kadar.
Sahilde attığın her adımın izi çıkıyordu kumsala.
Ta ki acımasızca kıyıya vuran bir dalga,
Yahut yeni birisi tarafından yok olana kadar.
Anı Şair: Ümit Yaşar Oğuzcan Altıncı Mektup
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Devamını Oku
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta