Sahilde Bir Gece Şiiri - Zikrullah Alan ...

Ağır ağır adımlarla yürüyorum
yağmur kokan sahillerde…
Martıların çığlıkları tırmalıyor kulaklarımı…
Hafiften esen acı acı rüzgâr, iliklerime kadar işliyor…
Üşüyorum…
Sokak lambalarının ışığından uzaklaşıp
karanlığa kaybolmak istiyorum.
Her şeyi geride bırakıp
karanlığın derinliğine saklanmak…
Uzaklardan sönük sönük ışıldayan yıldızlar
beni seyrediyor.
Ayaklarımın ucuna kadar ilişen hırçın deniz
şırıltısıyla ruhumu dinlendirmeye çalışıyor.
Damla damla dökülen gözyaşlarımla
avutuyorum acılarımı…
Yaşanılması zor olan hayatın içinde
sürüklenip duruyorum.
Paslanmaya yüz tutmuş hatıralarıma dalıyorum
hırçın denizi seyrederken.
Kaybettiğim mutluluğu bir nebzede olsa
tatmaya çalışıyorum.
Avuçlarımın içine alıyorum acılarımı
Ellerimle sımsıkı sıkarak
fırlatıyorum benden uzak olan ücra bir köşeye.
Mutluluğu arıyorum
sanki çölde su arayan insan gibi.
Ve mutluluk hasretiyle esiyor rüzgârlarım.
Kül olup savrulmak istiyorum sonsuzluğa…
Matemin olmadığı bir dünya çiziyorum
göz kapaklarımın içine.
Sadece mutluluğun olduğu bir dünya…

Tam seni unuttum derken
yine düşüyorsun aklıma…
Bedenimi bir ağırlık kaplıyor.
Nefes almakta güçlük çekiyorum.
Sanki yerinden fırlayacakmış gibi
heyecanla atıyor kalbim.
Tıpkı seni tanıdığım ilk günlerdeki gibi…
Unutmanın ne kadar zor olduğunu
sende keşfediyorum.
Sen gözlerimin içinde canlandıkça
sızıyor gözyaşlarım için için…
Ellerimi uzatıp dokunmak istiyorum sana
Ellerimi uzattığımda gördüğüm serap
buhar olup uçuyor...
Yine parçalanıyor yüreğim…

Her şeye rağmen yine akıp gidiyor zaman.
Bu gecenin de hatıralara gömüldüğünün
haberini veriyor kuşlar bana.
Güneş ufuktan çabucak doğmak istiyor
karanlığa inat…
Bir kez daha yeni bir gün doğuyor yeryüzüne.
Kâh acısıyla, kâh mutluluğuyla…