Sahil boyu ağlayarak yürüdüm.
Izdırap çeken bir ben değildim.
Gözü yaşlı serçeler martılar gördüm
Onları gördükçe çoğaldı derdim.
Göz yaşlarını sileyim dedim
Nedir dertleri bileyim dedim
Uzattım elimi üzgün çaresiz
Uçup gittiler kaldım kimsesiz.
Bir yeşil güvercin kondu yanıma
Yardan bir haber veriyor gibi
Öylesine sevgiyle baktı ki bana
Yaralı kalbimi deliyor gibi.
Son bir umutla yürüyüp gittim
Ruhum körfezin hüznüne daldı
Kim bilir nerede o özlediğim?
Belki de kavuşmak mahşere kaldı.
Kayıt Tarihi : 28.3.2023 11:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!