Feribotlar her defasın da
Ortada buluşup, buluşup
Ayrılıyorlardı, sen ve ben gibi.
Öğle vakti sardı yine beni
Her ayrılıktaki hüzün gibi
Yokluğuna alışmalıyım derken
Telefondan gelen ses kabarttı yüreğimi.
Düşünülme ve beklenmek çok güzel şey.
Kayıt Tarihi : 30.3.2010 19:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!