Sahilde... Şiiri - Mehmet Tunçer

Sahildeyim
Saat geceye beş var.
Bu mevsimin bu saati tenha olur buraları
Hani gelenlerde öylesine gelmezler
Mutlaka olur
Ya elinde ucuzundan şarabı
Yada yüreğinde onulmaz yaraları.
Biletli seyirciler misali
Hazırdır hepsinin yeri
Bazen davetsiz misafirlerce sahiplenilse de yerleri
İtirazsız oturup kayalıklara
Dalıp giderler kendi dünyalarına..
Kimisi, şarabından her yudum alışından sonra
Şarabın kekremsi tadı yakarken genzini
Uzaklarda, bir yerlerde hayaller kurar.
Kimisi, sigarasından her nefes bırakışından sonra
Bir şeyler yazar defterine
Abuk, sabuk birkaç dize
Belki gecikmiş bir itiraf
Aslında bir iddiası da yoktur
Sahil dönüşü bir övünç kalsa bile
O bile yeterde artar kendilerine…
Biliyorum biraz geciktim
Az birazda fazla kaçırdım rakıyı.
Geldin mi? .
Merhaba pullu meleğim
Merhaba güzelim
Merhaba Yasemin.
Sus konuşma bak kanıyor dudakların
Zor kurtuldun öylemi
Ne kadar mutluyum bir bilsen
Bir entel oltasından kurtulup
Saçma, sapan sohbetli
İçki masasına meze olmadığına.
Benden önce geldi ha..
Beni görmeyince sanamı söyledi
Koşar gibi uzunca mıydı adımları
Nemliydi gözleri
Yani ağlıyordu öylemi.
Gitme kal..
Az daha bekle deseydin.
Sormadın mı?
Keşke sorsaydın güzelim
Gitmek tamamda
Ağlamak niye…