Sahil denizi sordu durdu hiç anlamadı hiç bakmadı.
Denizin mavisi ansızın yok soldu hiç bir martı yardımına koşmadı
Bütün canlılar aynı noktada telef oldu, Akıl sırlarla yitirilip kayboldu.
En güzel mavi mavisizliğine kaharoldu tuzlarda denizlerden göçe durdu toz olup sahile savruldu.
Güneş üşütüyordu.
Gün karalara boğuldu.
Geceler aydınlığa mahkum oldu,Yıldızlar ahmak gibi ortalarda ışığa söndü.
Kayıt Tarihi : 27.3.2019 11:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!