ben okyanuslardan geldim
hep yelkenler fora misali
anlayamazsın sen sahil çocuğu
korkularım oldu evet
an geldi ölüm öptü dudaklarımdan
cesaretle atıldım yine
okyanusun hain ama bir o kadarda
güzel koynuna
yaşayamadıklarım olmasın adına
kuytular kayalıklar avutmuyor beni
kasırgalar dağıtmıyor
her seferinde buluyorum yolumu
ama yıkık ama dökük
silme dolu
hınca hınç hırslı savaşçı
hazinelerle dönüyorum
alınmış hasarlar için
kuşların çığlığında limanlara
Sahilimin sabit çocuğu
okyanus derinliklerinden getirdim
kilometrelerce kumdan sevdaları
gidiyorum
yeni seferler için limanlara
sen de git
kumdan kalelere
Kayıt Tarihi : 9.5.2003 08:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şule Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/05/09/sahil-cocugu.jpg)
/kumdan kalelerine / esrik kumsalların......
noktalama işaretsiz, ben noktalamaları koymuyorum herkes kendi duygusu ile okusun duracağı yerde dursun diye sevgili şule sen ne düşünerek noktalama kullanmıyorsun
TÜM YORUMLAR (2)