Sen diye, sen olan, senin!
Sahiline dökülseydi ömrüm, uzun yollarımdan süpürdüğü
Alüvyonlarımı saçsaydı gönlünün, tam o mahreç yerinde.
Vaktin gün batımına denk, şu göğün bütün kızıllığı içinde
Ah mercan bakışların da yârim, beni koynun da eritseydin.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta