Sahil Şiiri - Polat Uzcan

Gemilerin sesi gelir kulağıma.
Şafağın buğusu kaybolup gideli bir ömür kadar yakın,
Anılarım eriyip gider günaydınlar arasından.
Deniz, kokar tadı damağımda tanıdık bir eda ile.
Eksik etek bir aşifte bile bozamaz sabahın güzelliğini.
Sahil dediğin böyle olmalı zaten,
Deniz kokmalı dünya.
Daha bir sevmelisin elindeki çay bardağını.
Uzaktaki dağlara da bakar iç geçirirsin,
kaybettiklerine de.
Şükür edersin elindekilerin yaldızına.
Sonra durup düşünürsün ki, bir hayır var bu işte.
Bilirsin deniz koktuğundan değil
(Ve de karnının tokluğundan)
Belki bir çay bardağı içini ısıtır ama
Sahilin ikramından değil sabahın güzelliği.
Yanımda olman benim,
Sevdiğimden seni.
Seviştiğimizden.