Şahika Şiiri - Betül Tarıman

Adını her söylediğimde
Parmak uçlarımda gizli bir şevkat var

Şahika ömre şüphedir
Önce bir kalp ay içinde
Merdiven altları, saç tokaları
Ardında benzi saz

Diye bahçeyi sedef söyledim
Belki mürdüm, tarçın biraz
Yeşil bir kuştur acem
Yittiğim masallarda uzun
Yeleli atlar, kum fırtınaları
Bıraktım usul eril kuşlar
Çünkü sevişen kedilere her yaz
Saflığın renginde boyanırdı toprak

Gel
Ve üşüdüğüm odayı gör
Oda o sıvasız kuş sesleri
Kırık saksılar, ateşler
Önce bir düş zar içinde
Yırtılsa bağışlanacak günahları
Bir yıldız çıkacak içinden
Mercan kayaları, tohumlar
Çıkacak mavi bir masumiyet

Ama şimdi hangi fırtına bu
Ölüme yakın ardıma bulunık
Tiz bir dumanı kürürken kül
Neden iki kaşımın arası
Gül tozları veya veda

Gül tozları veya veda