Şahika Şiiri - Faik Tozoğlu

Şahdamarımda kandın,yüreğimdeydi sevda,
Şadan olmuşken gülşen,nerden çıktı bu veda?
Şakayıklar goncayken edilir miydi feda,
Şivekarım a canım nerden çıktı bu veda?

Ay ışığına dalıp ahu gibi gezerken,
Arzular denizinde kuğu gibi yüzerken,
Aşkımın şafağında gözlerini süzerken,
Ayrılık vakti miydi nerden çıktı bu veda?

Hercai menekşemdin sevişirdik gözlerle,
Hekimler çaresizken avuturdun sözlerle,
Hayallere dalardık gülümseyen yüzlerle,
Huriler kıskanırken nerden çıktı bu veda?

İhtişamın büyüler,aşkı sende yaşardım,
İltifatın şımartır, bir sözünle coşardım,
İdrak eder sevdayı,aşk ufkunu aşardım,
İhtirasla bağlıyken nerden çıktı bu veda?

Kaşların keman çalıp gülümserdi mehtaba,
Kahkülüne değerdi gülzarda bad ı saba.
Kirpiklerin her seher bana derdi merhaba,
Kurban iken can sana,nerden çıktı bu veda?

Aşka uzanan yollar hep mi böyle bağlanır,
Acep kimden öğrensem, yara nasıl dağlanır,
Artık benim öyküme yıllar yılı ağlanır,
Amansız yaralandım,nerden çıktı bu veda?

11.06.2016

Anamaslar