Şahika Şiiri - Sevinç İnal

Her bir yanı serbeser rahmet ile ıslanmış
Uman gönüller şâd aşk aşk diyerek yanmış
Öylesi bir semah ki gök hâl ile boyanmış
Bir şule düşer öze sönecek gibi değil…

Senin nazar ettiğin mekân cennettir bana
Ummanda güneş ne ki ruh nurunla yanmakta
Niyet halis, yürek büryan, yol Âlim-i deyyan’ a
Burada hiçbir yürek âşık’a ağyar değil…

Şaşaasından arınmış nice zengin fakirler
Varlığın insan hali cümlesiyle bakirler
Sanki yunup yıkanmış silinmiş onca kirler
Affa mazhar olunmuş, günah egemen değil…

Azm-i didar da her kul, yolu bir gönüller “bir”
Mânâyı asıl bilen kral bir dilenci “bir”
İkilik olmaz asla yolumuzda Çalap “bir”
Kim ki o kapıdadır geri dönecek değil…

Vaktin saati vahdet zamanın üstü zaman
Allah Allahtır tespih bütün niyazlar tamam
Ol kudretin sahibi yine sendedir aman
Bu nâgehân vuslattır bilinmeyen yol değil…

Ben aşkın miracına yükselen bir garibim
Rehberim Hallac benim Nesimi ve de Rumi
Aşk mezhebini soran ne şaşkındır Yarabbi
Gönüldedir kıblemiz maksat tapınmak değil…

Şahika: Zirve- Vahdet: Birlik- Serbeser: Baştanbaşa. -Nâgehân: Ansızın.- Azm-i didar: Buluşma, kavuşma çabası.- Âlim-i deyyan: Hâkim, bilgin, Tanrı- Aman: Sığınca, umut- Şule: Alev -Büryan: Yanmış