Ömrümün sonuna yetişen bahar,
Kuruyan çölümde sümbüller açtın.
Yağmurun sesiyle hasretlik akar,
Şakıyan sesinle nağmeler saçtın.
Derman kar eylemen aşkın narına,
Sevda türküsüyle gülbahar saçtın.
Dokunur gülüşün sazım zarına,
Mızrabım ucunda mor çiçek açtın.
Gönlümü bağladım saçın teline,
Harebe sadrıma veramı saçtın.
Kapıldım giderim aşkın seline,
Tutamadım seni gönlümden kaçtın
Kul Aydıni der ki dumanlı dağım,
Sisli şahikamda kardelen açtın.
Ela göz üstümde siyahi kaşım,
Kirpiğim ucunda billurdan taçtın.
Kayıt Tarihi : 30.3.2021 13:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Öğlen saatlerinde yazdım.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/30/sahiha.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!