Ve bu derin ürpertiye kaldığım saatler
Asil korkumun tene işleyişi, bu mahşer
Yoksul halime söven karanlık ve yüzün
Sökülür hücrelerden, dökülürüm ben
Yıldızlar ihanet içinde şahidim yoktur.
Çevirse yüzünü saat on iki yönündeyim
Gecenin başında ortasındayım zihninin
Bir kepenge takılmış bütün uyarılar
Hiç bir yol çıkmıyor kalbine giden
Gözlerin ihanet içinde şahidim yoktur.
Zulaya düştün göğsümde biraz sen
Çokça soğuk, hızla yüzen bulutlarım.
Görüşüm dar, davranmışım topuna
Yanaklarımı kesen bir serinlik var!
Sabahlar ihanet içinde şahidim yoktur.
Kayıt Tarihi : 22.2.2014 02:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!