Şahidim Var Mı? Şiiri - Canan Hartamacı

Her olayın sonunda hep sorarlar.
Şahidin var mı diye.
Benim koskocaman bir yalnızlığım var.
Şahidim var mı peki benim
Bunu fark eden var mı?
Görüyor musunuz nasılda yalnız olduğumu?
Görmüyorsunuz değil mi?
Görmüyorsunuz…
Neden görmediğinizi söyleyeyim mi size?
Bakmıyorsunuz bile kafanızı çevirip,
Sadece bakmanız yeterli değil.
Bunu sizde biliyorsunuz.
Her bakan göremez.
Ancak görmek isterseniz fark edersiniz,
Nasıl da kötü olduğumu,
Nasıl da bir çıkmaza sürüklendiğimi,
Her seferinde daha da güçlü olmaya çalışıyorum.
Kendimi iyi hissetmek için,
Biraz yürüyeyim diyorum,
Kaçıyorum herkes den,
Kimi zaman kendimden bile.
Vuruyorum kendimi sokaklara,
Kimisi kısa bir süre sonra,
Kimisi uzun bir yolculuk sonucunda aynı sonu çıkarıyor karşıma
Çıkan sonuç, tamamen çıkmazlığın ta kendisi.
Yürüyorum, yürüyorum ama hiç birinin çıkışı yok
Meğer bu uğraşta diğerleri gibi boşunaymış.
Çaresiz, usanmış bir halde geri dönüşlerim başlıyor.
Her döndüğümde bir parçamı daha kaybetmiş oluyorum.
Benim sokaklarım hep umuda çıkardı,
Ne oluyordu da şimdi çıkmazlara sürükleniyordu.
Bir mavi balonum vardı bilirsiniz,
İpine sımsıkı sarıldığım,
Kaçacak diye korktuğum,
Bir kör kuyunun içinde hangi yana gideceğini bilmeden
Dolanmakta şimdi.
Henüz yok olmadı hala bir umut var sanırım.
Artık gün ışığı vurduğunda parlayan mavi gibi değil
Günden güne rengi koyulaşıyor.
Göremiyorum gittikçe…
Anlatıyorum ama nafile.
Şahidin var mı diyorlar…
Peki bunu fark eden var mı?
Yalnızlığımı,
Umudumun kaybolmaya yüz tutmasını fark eden var mı?
Şahidim var mı?
Bu savaşı kim kazanacak bilen var mı?
Ya da şahidim olmak isteyen?
Ben kurtarabilirim bu kör kuyulardan,
Çıkmazlardan diyen.
Seslenen var mı bir yerlerden?
Ben duyamıyorum da…

24.05.2008 17:10

CNN